Η Πατρίδα τραγουδάει (28η Οκτωβρίου),25.10.2021

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Μαργαρίτα Θωμά (ΠΕ 79.01)
« Εμείς που μείναμε θα τρώμε το πρωί
   μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι... »

 

Η Πατρίδα τραγουδάει (28η Οκτωβρίου),25.10.2021

 

« Εμείς που μείναμε θα τρώμε το πρωί
 
μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι
 
ένα τσαμπί σταφύλι από τ’ αμπέλι
 
και δίχως πια του φόβου το τριβέλι
 
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή. »(Ν.Γκάτσος)

 

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Μουσικής Αγωγής, «Η Πατρίδα τραγουδάει (28η Οκτωβρίου)»Κεφ. 4της Ε’ τάξης του 1ου Δ.Σ. Κορίνθουκαι με αφορμή τον εορτασμό της Εθνικής Εορτής του Έπους του ’40,μαθητές/τριες της Ε’ Τάξης του Σχολείου μας τραγούδησαν στον προαύλιο χώρο μουσικές δημιουργίες εμπνευσμένες από τους αγώνες του ελληνικού λαού για την εθνική του ανεξαρτησία με τη συνοδεία ακορντεόν υπότην καθοδήγηση της Εκπαιδευτικού Μουσικής Αγωγής κ. Μαργαρίτας Θωμά(ΠΕ 79.01).

 

Ειδικότερα,ακούστηκαν τα κάτωθι τραγούδια:

1)Μια φορά κι έναν καιρό (Στίχοι: Μπέρτολτ Μπρεχτ & Οδυσσέας Ελύτης,Μουσική:ΜάνοςΧατζιδάκις)

2)Τα λουστράκια (Στίχοι: Νίκος Γκάτσος,Μουσική:ΜάνοςΧατζιδάκις)

3)Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι (Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλης,Μουσική:Μάνος Χατζιδάκις)

4)Άμα τελειώσει ο πόλεμος (Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλης,Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης)

5)Το ακορντεόν (Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης, Μουσική: Μάνος Λοΐζος)

6)Εθνικός Ύμνος (Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός, Μουσική: ΝικόλαοςΜάντζαρος)

 

 

Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές/τριες της Ε’ Τάξης του 1ου Δ.Σ. Κορίνθου που,παρά τις αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες λόγω της Πανδημίας και τηρώντας τα προβλεπόμενα Μέτρα Υγιεινής & Ασφάλειας,τίμησαν με εθνική μνήμη, συγκίνηση και υπερηφάνεια τους Ήρωες του 1940!

 

Χρόνια Πολλά στην Πατρίδα μας και σε όλους τους Έλληνες!

 

 

exofyllo
foto1
foto2
foto3
foto4
foto5
foto6
1/7 
start stop bwd fwd

 

 

 

Στοιχεία επικοινωνίας

Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη & Κολιάτσου

Τηλ/Fax 2741022321

e-mail : mail@1dim-korinth.kor.sch.gr

Διευθύντρια: Ζαντρίμα Μαρία (2023-2024)

fterugismata

logo-syllogos-didask

koin-front-web

Στον Ενήλικα αναγνώστη λέτε:
"Η συναναστροφή με τα παιδιά μας κουράζει"
Έχετε δίκιο. Προσθέτετε:
"Γιατί πρέπει να χαμηλώνουμε στο επίπεδο τους, να σκύβουμε, να διπλωνόμαστε, να καμπουριάζουμε, να γινόμαστε μικροί".
Σε αυτό το σημείο δεν έχετε δίκιο. Δεν είναι αυτό που κουράζει περισσότερο.
Είναι κυρίως το γεγονός ότι είμαστε υποχρεωμένοι να σηκωνόμαστε στο ύψος των συναισθημάτων τους. Να τεντωνόμαστε, να υψωνόμαστε στις μύτες των ποδιών μας. Για να μην τα πληγώσουμε.

Januez Korczak

Quand je reviedrai petit