Επετειακά, Μουσικά Δρώμενα για την 28η Οκτωβρίου 1940

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Μαργαρίτα Θωμά (ΠΕ 79.01)
«Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί. Γεννιούνται με ένα χρυσαφένιο χρώμα, μ? όνειρα που τους τα φτιάχνει η συννεφιά, μ? ελπίδες που φυτρώσαν μέσ? το χώμα?.»

 

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Εθνικής Εορτής του Έπους του ?40, μαθητές/τριες του Σχολείου μας τίμησαν τους ήρωες της Αντίστασης τραγουδώντας με τιμή, υπερηφάνεια και περίσσευμα καρδιάς επετειακά τραγούδια στον προαύλιο χώρο με τη συνοδεία αρμονίου, φλάουτου, ακορντεόν, μελόντικας και υπό την καθοδήγηση της Εκπαιδευτικού Μουσικής Αγωγής κ.Μαργαρίτας Θωμά(ΠΕ 79.01).

 

Ειδικότερα, ακούστηκαν τα κάτωθι τραγούδια:

 

Τα Ελληνάκια (Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης)

 

Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί (Στίχοι: Νίκος Γκάτσος, Μουσική:Μάνος Χατζιδάκις)

 

Το ακορντεόν (Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης, Μουσική: Μάνος Λοΐζος)

 

Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι (Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλης,Μουσική:Μάνος Χατζιδάκις)

 

Αθήνα (Στίχοι: Νίκος Γκάτσος, Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις)

 

Εθνικός Ύμνος(Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός, Μουσική: ΝικόλαοςΜάντζαρος)

 

Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές/τριες του 1ου Δ.Σ. Κορίνθου που,παρά τις αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες λόγω της Πανδημίας και τηρώντας τα προβλεπόμενα Μέτρα Υγιεινής & Ασφάλειας, βροντοφώναξαν το δικό τους «ΟΧΙ» σε κάθε μορφή καταπίεσης των λαών συμμετέχοντας στα μουσικά, επετειακά δρώμενα, τιμώντας τους αγωνιστές του 1940!

 

Χρόνια Πολλά στην Πατρίδα μας και σε όλους τους Έλληνες!

 

 

 

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
dsc03990-web
dsc03993-web
dsc_0141-web
dsc_0142-web
dsc_0143-web
dsc_0144-web
αρχείο_λήψης-web
01/18 
start stop bwd fwd

 

 

Στοιχεία επικοινωνίας

Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη & Κολιάτσου

Τηλ/Fax 2741022321

e-mail : mail@1dim-korinth.kor.sch.gr

Διευθύντρια: Ζαντρίμα Μαρία (2023-2024)

fterugismata

logo-syllogos-didask

koin-front-web

Στον Ενήλικα αναγνώστη λέτε:
"Η συναναστροφή με τα παιδιά μας κουράζει"
Έχετε δίκιο. Προσθέτετε:
"Γιατί πρέπει να χαμηλώνουμε στο επίπεδο τους, να σκύβουμε, να διπλωνόμαστε, να καμπουριάζουμε, να γινόμαστε μικροί".
Σε αυτό το σημείο δεν έχετε δίκιο. Δεν είναι αυτό που κουράζει περισσότερο.
Είναι κυρίως το γεγονός ότι είμαστε υποχρεωμένοι να σηκωνόμαστε στο ύψος των συναισθημάτων τους. Να τεντωνόμαστε, να υψωνόμαστε στις μύτες των ποδιών μας. Για να μην τα πληγώσουμε.

Januez Korczak

Quand je reviedrai petit