Κώστας Βάρναλης, [Ανάσταση]

?????????..
Άκου τον ξάστερο ουρανό, πώς οι καμπάνες σιούνε.
Όπου καρδιά, χαρμόσυνες λαχτάρες απαντούνε.
Ανάστασ? είναι σήμερα. Παιδιά, γυναίκες, γέροι
κόκκινο αυγό στην τσέπη τους, χρυσό κερί στο χέρι.

Όσ? άστρα ναι στον ουρανό, τόσα στον κάμπο κρίνα.
Όλ? έχουνε στην καθαρή ψυχήν Απρίλη μήνα.
Της εκκλησιάς φουντώσανε δάφνη πολλήν οι στύλοι.
Ειρήνη! Ειρήνη! Φιληθήτε οχτροί μαζί και φίλοι.

(απόσπασμα από το ποίημα «Γυναίκα», Κ. Βάρναλης).

Στέλιος Σπεράντζας, [Ανάσταση]

H Aνάσταση. Kαι γέμισε χαρά,

λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο.

Kι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά,

ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά

γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω.

Aνάσταση. Tα σήμαντρα χτυπούν.

Kι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα.

Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν? αγαπούν

όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν

«Xριστός Aνέστη ετούτη την ημέρα».